υδρομαστευτικός

-ή, -όν, Μ

(κυρίως το θηλ. ως ουσ.) ἡ ὑδρομαστευτική

(ενν. τέχνη) η ὑδρομαντευτική*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υδρ(ο)-* + μαστεύω «αναζητώ» + κατάλ. -κός].